Mijn beste vriendinnetje Fay was – op z’n zachtst gezegd – niet de meest sportieve persoon op aarde. Niks mee natuurlijk. Want ze is in een heleboel andere dingen wel de beste, liefste en knapste op aarde. En je kunt niet alles hebben toch?! Nee precies. But things have changed… Fay has changed! Van ‘liever lui dan moe met een wijntje op de bank’ naar ‘Sporty Spice herself’! Ik ben apetrots en daarom heb ik haar ook gevraagd te vertellen hoe het toch zo ver is gekomen! Lees je mee?
Het grote sportavontuur van Fay – deel 1
“Zo, vandaag lekker vroeg opgestaan om eens fijn 5 km hard te lopen.” Dit soort uitspraken waren nooit aan mij besteed, sterker nog: ik kon me er helemaal niets bij voorstellen. Uitslapen, wijntjes drinken en winkelen stonden hoger op mijn lijstje. Met alle oprechtheid kan ik zeggen dat ik nooit sportief ben geweest. Ik heb er gewoonweg nooit het nut van ingezien en ik kon mezelf niet motiveren iets te gaan doen.
Maar begin dit jaar kwam toch een kleine mentale omslag. De schaamte krijgt lichtelijk de overhand als je na een kleine 10 meter sprinten zwaar hyperventilerend de trein in stapt. Plus het feit dat ik na een overstap van de horeca naar een kantoorbaan niet meer lekker in mijn vel zat. Nu waren het niet eens de 4 kilo die mij zo stoorde, tenminste toen nog niet, maar met name het feit dat ik redelijk hoge werkdruk ervaar en dit ook meenam naar huis. Wat mij niet tot het avondzonnetje in huis maakte. Dus begin dit jaar besloot ik samen met zusterlief dat we er toch echt aan moesten geloven.
Samen hebben we een sportschool in mijn woonplaats Gouda uitgezocht waar wij een goed gevoel bij kregen. Wat voor ons de doorslag voor deze sportschool was, is de diversiteit aan lessen. Deze sportschool heeft een handige app waar je je kunt inschrijven voor een les, waardoor je verzekerd bent van een plekje. Dus geen gedoe met vroeg aanwezig zijn om een muntje te bemachtigen of dat soort tijdrovende onzin. Ook ben ik niet iemand die het leuk vind om op eigen houtje op een fiets te klauteren, op een loopband te hupsen of om zelfstandig aan de gewichten te gaan hangen. Dus het diverse aanbod, namelijk zo’n 20 verschillende lessen, was een grote pre!
Na een uitgebreide intake en rondleiding werd ons gevraagd wat ons doel was. Twijfelachtig gaven we aan toch wel drie keer per week te willen trainen. Erg heftig! Vonden wij ook.
Maar het meest gelukkig werden we toch wel van ons welkomstpakket. Een sporttas met bidon! Het zweet stond ons al in de handen, vandaar dat we gelijk besloten om met een flesje wijn onze mondelinge overeenkomst te sluiten, namelijk: “Hierbij beloven we plechtig dat we dit keer NIET opgeven.” Zo, die staat… 
Binnenkort post ik deel 2 van Fay’s grote sportavontuur!
Herken jij je in dit verhaal? Leuk juist! Niet iedereen is van nature een sport-lover. Maar hoe leuk is het als je dat ineens toch kunt worden!?
Geef een reactie