Run Report || Marikenloop voor Optimel

Normaal gesproken zou ik deze blog begonnen zijn met: ‘Na maandenlang intensieve training, was ik er klaar voor: de Marikenloop’. Echter ging het deze keer anders. Gister liep ik namelijk mee in het Optimel team tijdens de Marikenloop in Nijmegen. Het trainen vooraf ging helaas niet geheel volgens plan. Ik kneusde mijn ribben begin april met surfen in Bali. Hierdoor heb ik 4 weken echt niets kunnen doen qua sport. Terwijl ik deze maand juist wilde gebruiken om te trainen voor de 10 km. Toen ik eenmaal weer wat kon, wilde ik me storten op het laatste weekje surfen in Bali. Want dat kan ik in Nederland immers niet. Hardlopen wel…

10 mei kwam ik terug. Op dat moment had ik welgeteld 3 keer hardgelopen in het afgelopen half jaar. Geen beste basis voor een 10 km run… Maar goed, ik had nog anderhalve week. Uiteindelijk heb ik in Nederland nog drie keer getraind. Elke keer heb ik rond de 6km gelopen. Het ging redelijk, maar die 10 km zou nog wel een uitdaging worden. Ik besloot de lat van de Marikenloop niet te hoog te leggen. Geen PR poging dus. Uitlopen zou al een mooi doel zijn. Al moet ik kruipend over die finish, uitlopen ga ik sowieso doen!

De Marikenloop

Het regent pijpenstelen in Amsterdam. Ik doe een schietgebedje dat het in Nijmegen wel droog is. Maar na een korte Buienradar check heb ik die hoop direct opgegeven. Ik moet om 12 u in het altijd prachtige, maar o zo verre (van Amsterdam) Nijmegen zijn. Ik ga met de trein. Van deur tot deur doe ik er zo’n 2,5 uur over. Hoe dichter bij de event locatie ik kom, hoe drukker het wordt met vrouwen die ook meelopen. Dat geeft een leuke sfeer!

Ik haal bij de Optimel kraam mijn tas op, met daarin mijn shirt. Ik loop mee in team Optimel met zo’n 1300 andere vrouwen. We dragen allemaal hetzelfde roze shirt. Op de voorkant: Zie je bij de finish! En achterop: Je gaat lekker.

Om 12u maken we een grote foto met zo veel mogelijk dames in hun roze Optimel shirt. Leuk! Optimel introduceert vandaag een nieuw product: Griekse stijl drinkyoghurt in twee smaken (honing/walnoot smaak en vijg). Ze delen kleine pakjes uit zodat we beide smaken kunnen proeven.

Inmiddels is mijn moeder gearriveerd. Ik loop de run samen met haar. Mijn moeder heeft mij zo’n 5 jaar geleden gemotiveerd om ook te gaan hardlopen. Hoewel ik soms een paar maanden niet loop omdat ik met andere sporten bezig ben, is zij heel consequent: ze loopt wekelijks twee keer. Indirect staan we dus dankzij haar aan de start van de Marikenloop! Mijn mutti en ik kletsen lekker bij op het terras – het is even droog – onder het genot van een theetje en nog een Griekse Stijl drinkyoghurt van Optimel.

Om 14.15u is het zover. We staan aan de start van de Marikenloop. Na een warming-up van ex-schaatster Annamarie Thomas lopen we richting de start. Fanatiek als we beiden zijn, zet mijn moeder haar loophorloge op start en ik mijn run app. Zo moeder, zo dochter. Hop, daar gaan we!

Normaliter wil ik niet samen lopen, omdat ik het onderste uit de kan wil halen en altijd voor een PR wil gaan. Maar vandaag geef ik de voorkeur aan gezellig samen met mijn moeder de run uitlopen. Die uitdaging gaat al groot genoeg zijn. De omgeving van de run is hartstikke mooi. We lopen door de bossen, met hier en daar een buitje. Lekker verkoelend – denk ik dan maar. De run gaat eigenlijk vrij soepel. Ik verbaas me zelf over mijn basisconditie, die ondanks het gebrek aan training, toch vrij goed is. Ik houd het allemaal goed bij en kan zelfs nog kletsen tijdens het rennen. Op km 8 krijgt mijn moeder het wel wat zwaar merk ik. Omdat zij elke stap, meter en minuut trackt met haar horloge, komen we tot de ontdekking dat mijn moeder zo maar eens haar PR op de 10 km zou kunnen gaan lopen. Hoewel ze zelf wat tegenstribbelt weet ik haar te motiveren om er voor te gaan. HUP, doorlopen mam! We gaan voor je PR! Dan maar geen eigen PR, maar voor die van mijn moeder gaan! Vlak voor de finish trekken we er beide nog een eindsprintje uit en met succes: mam heeft haar PR gelopen: 56:16. Ik liep ‘m net iets sneller: 55:56. 

Ik ben in elk geval mega trots op mijn moeder! En wat vond ik het leuk om samen te lopen. Super gezellig en gewoon heel bijzonder 🙂 Ondank dat ik zo’n 7 minuten tragen ben dan mijn eigen PR, ben ik ook heel tevreden. Ik liep de run echt heel easy, mijn hartslag was amper verhoogd, ik had het gevoel dat ik er nog wel 10km achteraan kon plakken. Toch best een goede basisconditie, zo blijkt!

Voldaan trekken we onze prachtige gele NS poncho aan (helaas, geen beelden van), lopen we naar het station en trakteren we onszelf op een lekker taartje. Die smaakt na zo’n prestatie natuurlijk nog beter!

[Advertorial – dit verandert echter niets aan mijn mening of oordeel over een product of merk]

Volg je I Love Health al op Facebook, Instagram, Pinterest en Twitter?