Wie maakt er tegenwoordig geen gebruik van social media? Van onze generatie bijna niemand. Althans, in mijn omgeving niet. We hebben bijna allemaal wel een Facebook, Instagram of Twitter account, zijn actief op LinkedIn, of snappen er flink op los. De een maakt er wellicht meer gebruik van dan de ander, maar ‘lid’ zijn we bijna allemaal. We zijn vandaag allemaal zo social, maar alles behalve sociaal. Online is onze wereld enorm, maar in het dagelijkse echte leven, wordt ons wereldje alsmaar kleiner. We hebben haast geen oog meer voor onze omgeving, want onze ogen zijn enkel gericht op een beeldscherm. We zijn verslaafd, zonder dat we dat echt door hebben. Maar waarom? Want is dat wat er online gebeurt nu echt zo leuk en interessant? Worden we daar nu echt gelukkiger, wijzer, socialer en gezelliger van? Ik denk van niet, en besloot daarom mijn social media te verwijderen. Een behoorlijke stap, want ik maakte fanatiek gebruik van Instagram. Hoe ik dat heb ervaren en wat het mij heeft opgeleverd vertel ik in deze blog. Lees je mee?
Wat Instagram met mij deed
Nog geen week geleden heb ik mijn Instagram account met 1500 volgers en 212 foto’s verwijderd. Dat was geen besluit dat ik zomaar, vanuit het niets, heb genomen. Nee, daar gingen weken, wat zeg ik, maanden overheen. Ik werd namelijk steeds meer bewust van het feit dat Instagram heel verslavend werkt. En op zich vind ik dat nog niet zo erg, als het je ook daadwerkelijk iets op zou leveren. Als ik er wijzer van werd, of nog belangrijker, er echt gelukkig van werd, dan zou ik die verslaving niet zo erg vinden. Maar dat is het geval niet bij Instagram. Hoe meer ik op Instagram zat, hoe meer negatieve energie ik ervoer. Ik kon gerust 30 minuten lang scrollen door allerlei Instapagina’s, om me na die tijd heel iets onzekerder en ongelukkiger te voelen. En niet dat ik me daar op dat moment echt bewust van was, en ik in een hoekje ging zitten huilen, nee zulke gedachten slopen er langzamerhand in. Ieder beeld dat je ziet, beïnvloed je, zonder dat je je daar dus bewust van bent. En nu zal je wellicht denken dat ik alleen maar modellen, artiesten en grote influencers volgde, maar dat was niet het geval. Het feit dat je op bijna ieder account enkel foto’s ziet die een gelukkig en perfect leven laten zien, heeft er bij mij uiteindelijk voor gezorgd dat ik me af ging vragen waar we in godsnaam allemaal mee bezig zijn. Of beter gezegd, waar vooral mijn generatie mee bezig is.
En voor de duidelijkheid, ik deed er net zo goed aan mee. Hoe meer volgers ik kreeg op Instagram, hoe meer aandacht ik er aan besteedde. Ik ging veel meer nadenken over het posten van foto’s en plaatste ook steeds vaker een foto, waardoor ik ook ineens waarde ging hechten aan het aantal likes of de reacties die ik kreeg. Ook dacht ik drie keer na over wat ik vervolgens onder zo’n foto ging zetten, want ja ik vond dat het een beetje zinnig moest zijn. Er moest een soort van boodschap inzitten. Ik voelde ook steeds meer verantwoording naar mijn volgers toe. En dat terwijl ik meer dan de helft, wat zeg ik, driekwart van mijn volgers niet eens ken.
Mijn insta account was niets anders dan zon, zee, strand en selfies mét filter. Oh en tussendoor kwam er nog een prachtige cappuccino of een mooi versierde pannenkoek voorbij. Allemaal mooi, leuk en goed bedoeld, maar weinig van die foto’s waren heel spontaan. Zeg maar gerust dat ze vrijwel allemaal behoorlijk geregisseerd waren, en dus geen oprecht beeld gaven van mijn dagelijkse leven. En dat terwijl mijn leven helemaal geen filter nodig heeft. Ik mag er zijn, ik heb een goed lichaam, ik ben spontaan, vrolijk, schijn nog humor te hebben ook, ik vind mijn werk leuk, ik volg een opleiding die precies bij me past, heb de leukste vriend van de wereld, en een hele warme en liefdevolle familie. Daarnaast is mijn leven alles behalve saai. Zo vlieg ik gerust twee of zelfs drie keer per jaar naar Bali, neem ik vrij wanneer ik dat wil, en kan ik gaan en staan waar ik wil. Toch was ik me hier al die tijd niet zo bewust van als nu.
Focus op het échte leven
Nu ik niet meer op Instagram zit, ligt mijn focus weer veel meer op mijn echte leven en ervaar ik bewust waar het allemaal echt om draait. Ik merk zelfs dat mijn aandacht voor heel veel dingen veel beter is, want mijn telefoon die laat ik tegenwoordig steeds vaker thuis, waardoor ik minder snel afgeleid ben. Een voorbeeld: Afgelopen weekend was ik samen met mijn vriend een dagje naar Den Haag. Had ik nog Instagram gehad, dan liep ik ongetwijfeld continue met mijn telefoon in mijn hand om alles vast te leggen. Kijk mensen op Instagram, ik ben in Den Haag, en het is hier heel mooi en leuk. In plaats van dat ik echt aan het genieten was van het moment, het samen zijn met mijn vriend, en van de prachtige stad, was ik een groot deel van de tijd bezig geweest met het delen van allerlei ongein. Maar nu? Nu was dat dus niet het geval. Ik genoot van het moment. Ik ervoer een soort van rust in mijn hoofd. Ik hoefde niet om de zoveel tijd mijn telefoon te checken op meldingen, want ik had niks gepost. En nog belangrijker, mijn vriend vond mijn oprechte aandacht zo fijn. Ik voelde me zelfs een beetje schuldig en egoïstisch, dat ik voorheen zoveel op mijn mobiel zat, wat ten koste ging van het moment zelf.
Voor het eerst verslaafd….
Voor het eerst in mijn leven ervaar ik hoe het is om verslaafd aan iets te zijn. En dat terwijl ik absoluut niet verslavingsgevoelig ben. Sterker nog, ik geloofde nooit echt in verslavingen. Ik dacht altijd dat het een soort zwakte was van iemand. Zo begreep ik nooit waarom mensen toch zo’n moeite hebben om te stoppen met roken. Maar nu kan ik me daar dus veel beter iets bij voorstellen. Het gaat hier natuurlijk om verschillende soorten verslavingen, maar in beide gevallen maak je jezelf wijs dat je iets nodig hebt om je beter te voelen. Bij het roken is het de nicotine die daar voor zorgt, bij Instagram zijn het de perfecte beelden en de erkenning die je krijgt door middel van likes en reacties. Ik ben me er inmiddels van bewust dat je absoluut geen Instagram nodig hebt om gelukkig te zijn. Om erkent te worden. Om een goed gevoel te krijgen of om er bij te horen. De enige die er uiteindelijk echt beter van worden zijn Instagram en haar aandeelhouders. Hoe meer wij blijven posten, des te rijker en machtiger we het programma maken en hoe ongelukkiger wij, de gebruikers, uiteindelijk worden.
Is er dan niets positiefs aan Instagram?
Ja, zeker wel. Nu lijkt het alsof ik 100% tegen Instagram ben, maar dat is niet helemaal het geval. Ik zie namelijk ook zeker positieve kanten van het programma in, mits er op een goede manier mee wordt omgegaan. Wat ik daar precies mee bedoel, leg ik je heel graag uit in mijn volgende blog over Instagram. To be continued...
Ik ben heel benieuwd naar ervaringen van anderen. Hoe gebruiken jullie Instagram/andere social media? Zijn mijn ervaringen herkenbaar of juist helemaal niet? Laat het vooral weten in de comments hieronder.
Liefs Mirte
Zeer herkenbaar inderdaad.
Het doet veel met je gevoelsleven als je op instagram zit.
En uiteindelijk mis je inderdaad niet heel erg veel.
Het lijkt meer zo denk ik.
Het vrees vaak meer energie dan dat het je geeft.
En die kun je beter voor andere dingen gebruiken.
Liefs❤
Ik herken me volledig in je verhaal. Heb instagram verwijderd, soms nog wel onzeker als mensen zeggen dat je “onvindbaar bent” als je geen instagram hebt. Al weet ik wel dat ik eindelijk weer een beetje mezelf terug heb gevonden. Het constant willen delen of onzekerheid over geplaatste foto’s werd me te veel. Ik wilde een soort geïdealiseerd leventje maken door alleen maar foto’s te delen van succesmomenten. Etalagegedrag… Waardoor mensen nooit echt meer naar me toe kwamen als ze wilde praten. Nu heb ik weer contact en open ik mijn ogen naar mijn omgeving toe. Aanrader voor iedereen<3 Het is even afkicken maar dan heb je ook wat!
Heey,
Ik herken de sitiatie heel erg, paar maaden geleden had ik ook mijn instagram van 1047 volgers verwijderd dat heb ik een maand of 2 volgehouden, later kreeg ik spijt ervan een maakte ik een nieuw account aan. Nu ben ik 5 maanden verder en wil nog steeds t account verwijderen die ik nu heb. Nu is mijn vraag aan jou hoe houd je dit vol?
Wat voor mij erg geholpen heeft is een kalender maken of aanschaffen waarin je de dagen visueel afkruist met een dikke stift elke keer als je niet op instagram hebt gezeten. Hang hem ook ergens neer waar je vaak komt. Beste is de keuken, ik keek daar altijd veel op insta onder het eten. Nu zie ik hem hangen met twee maanden volle kruisjes en kijk ik er met trots naar.<3 Hoop dat het jou ook kan helpen
Hmm, ik vind het een interessant artikel begrijp me niet verkeerd. Maar het valt op dat ze schrijft over hoe het verwijderen van instagram haar kijk op dingen heeft veranderd maar nu precies hetzelfde uitziende account opnieuw heeft op instagram. Wat is er dan precies veranderd ten opzichte met toen ze haar eerdere account nog had :D?
Ik zie dan niet de meerwaarde van dit artikel. Hoelang is de pagina bijvoorbeeld verwijderd geweest en/of hoelang duurde het tot ze weer een nieuwe pagina is gestart.
Dit alles hierboven is niet bedoeld als azijnzeikerij maar meer omdat ik het oprecht interessant vind.
Ontzettend herkenbaar een dank je wel dat je dit zo op internet gegooid hebt! Ik was al vastberaden het te verwijderen maar nu al helemaal! Thanks! 🙏❤️
Ik ben heel benieuwd of dit een jaar later nog zo is? Of toch weer aangemeld?
Ik heb instagram nu inmiddels al drie keer verwijderd en vaak mijn account tijdelijk gedeactiveerd….en toch bezweek ik telkens door mezelf weer opnieuw aan te melden!
Het lijkt namelijk of dat je zo veel mist…maar eigenlijk mis je niets!
Ontzettend herkenbaar!
Beste Mirte,
Dankjewel voor je blog. Mijn dochter (12) heeft me herhaaldelijk gezegd te willen stoppen met Instagram (waar ze zichzelf voor had aangemeld 2jaar geleden) omdat ze er zo somber van wordt. Ik dacht steeds dat het zonde zou zijn van alle”contacten” die ze zou verbreken en heb haar aangeraden zelf niets meer te posten. Toch gaat ze af en toe kijken wat anderen geplaatst hebben en hoewel het zelf een leuke geliefde en actieve meid is ondermijnt het steeds haar zelfvertrouwen. Ik realiseer me door jouw blog dat het geen echte contacten zijn. En dat er niets te verliezen maar wel te winnen valt door Instagram af te sluiten. Morgen help ik haar haar account te verwijderen.
Groet Hellen
Hi Hellen, dankjewel voor je eerlijke reactie. Wat fijn dat Mirte haar blog hierbij heeft geholpen. Social media kan leuke dingen brengen, maar helaas ook minder leuk. Veel liefs voor jullie.
Zelf heb ik instagram, ik heb als één van de weinigen nog niks gepost en ik merk dat ook bij mij ieder beeld mij beïnvloed, waardoor ik na elk kijkje op instagram negatieve energie voel.
Maar leuk om het zo van jou kant te lezen, dit motiveert mij, want ik zit erover na te denken om instagram te verwijderen, door die negatieve energie en ik ben namelijk ook eigenlijk veel liever bezig met het leven buiten instagram.
Hi Lisa, dankjewel voor je reactie! Fijn om te horen dat dit jou motiveert en je hebt ook groot gelijk. Succes! Liefs, Lindelotte
Waarom wordt dit artikel herhaald? Heb het idee dat dit steeds vaker gebeurd op ILH, wat jammer!
Die indruk heb ik ook al heel lang!
Hi Nadine, we posten af en toe ‘oude’ artikelen. Deze ‘hergebruiken’ we om de simpele reden dat ze zo snel verdwijnen in de site, onder de grote hoeveelheid nieuwe blogs. Wat zonde is, omdat ze te leuk zijn om niet ‘nogmaals’ gezien te worden. Zeker voor mensen die niet dagelijks op de site zitten, is het juist handig als we af en toe oude blogs op nieuw posten! Maar, goed opgelet! Dit artikel was inderdaad eerder verschenen. Groetjes, Lindelotte
Zet me weer aan het denken… Thanks for sharing!!
Het is erg herkenbaar om dit te lezen omdat ik zelf toevallig een paar weken geleden ook instagram heb verwijderd. Ik merkte dat ik mezelf teveel ging vergelijken met anderen en dacht dat anderen een veel leuker leven hebben.. althans dat leek zo, want ik ben tot het punt gekomen dat ik niet meer afhankelijk wil zijn van social media. En vooral niet dat ik hier zoveel tijd in steek die ik in zoveel andere mooie en nuttige dingen kan steken. Trainen voor de 10K CPC in Den Haag en mijn studie afmaken bijvoorbeeld. Soms lijkt ik wel even behoefte te hebben om foto’s van anderen te bekijken, maar wat je na een tijdje niet meer hebt ga je ook niet meer missen. Want je hebt dan meer tijd om te kijken naar hoe rijk je zelf bent met al je ervaringen, geliefden om je heen en je ambities!
Zonder social media had ik deze blog niet gelezen ? hmm dat zet me dan ook wel weer aan het denken.
Wat doe ik met instagram, pinterest en facebook? Ik doe inspiratie op om te tekenen. Met pen en papier enzo. Soms plaats ik een mooi kunstwerkje en vaker niet.
Probeer niet altijd meer aan te zijn en gebruik mijn devices als een naslagwerk.
En soms zit ik lekker even op facebook. Oh ja, toen las ik deze blog… geplaatst op social media.. over stoppen met social media…
hmmm… ja gek he… we vinden het leuk, het brengt ook goeie dingen, maar niet altijd dus…
Leuke blog! Heb jullie bij toeval ontdekt via Google afbeeldingen en nu al top top! Dit artikel herken k echt haha beetje doelloos zitten scrollen.. wij zijn op 1januari 2017 gestopt met facebook instagram twitter eigenlijk alle social media behalve LinkedIn (want ja carrière die is dus voorlopig nog nodig haha) en heb t geen seconde gemist! Ben benieuwd naar je vervolg
Wat goed! En leuk om te horen 🙂
Ik herken het ook wel. Heb nooit instagram gehad, maar heb wel Facebook en twitter. Ik maak van beide erg weinig gebruik en merk dat ik op Facebook steeds vaker mensen heb die ik in real life nooit zie. Ben er eigenlijk wel een beetje klaar mee.
Voor mijn werk als wijkverpleegkundige zit ik overdag bijna heel de dag met mijn mobiel in mijn handen. Dus in de avond heb ik daar geen zin meer in.
Thuis gebruik ik mijn tablet hoofdzakelijk om mijn email te checken en spelletjes te spelen. Heel af en toe scrol ik Facebook weer eens door, maar het boeit me niet zo meer.
Groetjes
Louise
Ja, herkenbaar he… dat dachten we al… Goed om te horen dat je het privé gebruik hebt te weten minimaliseren!
Goed verhaal, ik herken het hoor. Ben afgelopen mei gestopt met alle social media vanwege omstandigheden. Was ook soort van mobiel verslaafd…maar ik heb het nog geen seconde gemist, heerlijk!
GOED ZO!