Skydiven op Texel!! VIDEO + het hele verhaal in geuren en kleuren..

Overig, Sport, Travel  /   - 

Het aller engste, gekste, idiootste, meest angstaanjagende maar vooral het aller tofste wat ik ooit gedaan heb: skydiven! We zijn inmiddels een week of twee verder en die had ik ook wel nodig om bij te komen van dit avontuur. Holy moly… dit was heftig!!! Ik zal je het hele verhaal vertellen.

skydiven texel
Toen ik weer kon lachen…

Skydiven op Texel

Ik was laatst op Texel met mijn vriend. Verrassing voor zijn verjaardag! Ik had wat leuke dingen geregeld, waaronder skydiven! Dit plan kreeg ik al bijna een jaar geleden en het leek een super goed idee. Tot ongeveer een week voor de sprong. Toen kreeg ik zelf ineens de zenuwen. Was dit wel een goed idee? Gaat die parachute wel open? Misschien moet hij lekker in zijn eentje springen, zonder mij. En ik kon mijn angst niet met hem delen, want het was een verrassing!

De ochtend van de sprong…

…zaten we aan ons hotelontbijt toen ik voorstelde een glaasje champagne erbij te bestellen. Hij keek me vreemd aan.

“Is het daar niet wat vroeg voor?”

“Lieverd, over exact 55 minuten springen we uit een vliegtuig, dus ik kan wel een borrel gebruiken!!! Surprise. Happy birthday!!!!”

Roij vond het gelijk te gek! Thank god. Is dat er in elk geval één. Ik had nu nog meer de zenuwen. Hij niet, maar ik verdenk hem ervan dat dat een leugen was….

Na het ontbijt reden we naar Paracentrum Texel, waar we beide niet veel later een tandemsprong zouden maken. Retezenuwachtig, hij ook, maar we hadden ook heel veel zin! Toen we bijna aan de beurt waren, kregen we te horen dat onze sprong gecanceld was! He? hoe? Why?! Het waaide die dag ontzettend hard, en uit veiligheidsoverwegingen maken ze vanaf een bepaalde windkracht geen sprongen. Jammer, maar logisch. Safety first! En da’s fijn, want hallo: ik spring zo uit een vliegtuig. Dit is wel het minste wat ik verwacht 😉

Gelukkig bleven we nog een dag op Texel en zagen de weersvooruitzichten er de dag erna een stuk beter uit. Nog anderhalve dag zenuwen en dan mogen we!

De dag van de echte sprong

Aan het eind van de middag gaan we weer naar Paracentrum Texel. Dit keer is de lucht strakblauw en het zonnetje schijnt goed. Beter kan niet. De zenuwen zijn niet minder dan gister, maar de zin is er ook nog steeds. We gaan dit doen!

We worden in een prachtig rood pak en in een harnas gehesen, we krijgen instructies die ik van de zenuwen totaal niet volg, vervolgens krijgen we een instructeur aangewezen met wie je samen springt, het vliegtuigje komt aangereden en voor ik het weet zit ik erin en gaan we de lucht in. OMG. Ik voel een paniekaanval opkomen.

De rest staat op beeld…  De eerste 2 minuten zie je vooral idiote zenuwen, gebrabbel en onzin. Daarna de sprong…

HAHAHAHA!

Als ik er naar kijk voel ik weer de spanning in mijn buik. Niet normaal! Zoals je in de video ziet ging ik echt even op storing een paar seconde voor ik daadwerkelijk over het randje moest. Ik voelde alleen maar paniek. Ik moest als eerste, ik wist niet wat ik moest doen, ik vond het doodeng. Mijn ogen vulden zich met tranen. Tot mijn instructeur mij over dat randje wierp en ik mijn ogen na een halve seconde weer open deed, toen was het TE GEK. Ik zag Texel onder mij, ik voelde de kracht van de val, het gevoel in je lijf, holy s**t, niet normaal. Geen angst meer, geen tranen meer, alleen maar genieten.

IK BEN DIT AAN HET DOEN. IK SPRING UIT EEN VLIEGTUIG!

Na 30 seconde vrije val met zo’n 200km/u recht naar beneden (daar moet je verder niet over na denken…) ging de parachute open (halleluja) en dwarrelen we rustig naar beneden. Genieten.

Zou ik nog een keer springen?!

Absoluut! Ik heb nu zo’n 10 seconde in mijn herinneringen geblockt. Die kan ik mij niet meer herinneren. Dat waren de secondes dat het vliegtuig inhield omdat we op de juiste hoogte waren, de deur open ging, ik mij besefte dat ik enkele seconden later buiten zou liggen. Dit voelde zo onnatuurlijk. Ik werd bang, voelde paniek. Nu kan ik mij die paar tellen niet herinneren. Maar de volgende keer wil ik dit bewust meemaken, zelf bewust over die rand klimmen en dan gaan… dat lijkt mij nog toffer!

Heb jij wel eens geskydived? Ik hoor heel graag jouw verhaal en ervaring!!! Wat vond je ervan? Laat het mij weten in de comments. Ik ben super benieuwd!

Liefs

xxx

Daisy

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *