In februari ging ik naar het prachtige noorden van Noorwegen. Wat heb ik genoten! Twee weken geleden postte ik deel één van de Noorwegen trilogie en over twee weekjes kun je deel 3 verwachten.
Maar nu eerst… deel 2!
Dag 3 – Sami, rendieren en kabeljauw tot je een ons weegt
Na het ontbijt, checken we uit en vertrekken we met onze bus. We rijden zo’n twee uur langs de kustlijn. We stoppen regelmatig om foto’s te maken. Jeetje, wat is het hier mooi zeg. Ik ben er stil van. Zo stil. Zo sereen. Zo wit. Zo mooi! Ik zou me hier makkelijk een paar dagen mee kunnen vermaken. 
Na zo’n 3 uur komen we aan bij de Sami. De Sami zijn een inheemse bevolking die zich vooral kenmerken omdat ze de enige mensen zijn die daadwerkelijk rendieren mogen bezitten! We krijgen een warm welkom door een Sami vrouw. Ik verwachtte echt een houtje-touwtje gebeuren. Maar ze was hartstikke modern; sprak vloeiend Engels, haar kinderen deden aan Skype en ze had een flinke smartphone. Modern dus, maar dan wel in een Sami-jasje. Van rendiervel. Want dat is lekker warm.
We drinken thee rond een vuur in een lavvu (tipi) en luisteren naar haar verhaal. Ik vind dit echt ontzettend leuk en interessant. Maar het wordt pas echt leuk als we naar de rendieren gaan. Mijn Sami-vriendin heeft nog een plekje achterop de sneeuwscoot. Of ik achterop wil? Hell yes! Ik zit al. We scheuren naar de wei waar de rendieren staan. Ze geeft me een zak mos die ik hen mag voren. Voordat ik het weet word ik het hek in geduwd en sta ik tussen de rendieren. Wat zijn ze leuk! Niet normaal! Ook de rest van de groep komt erbij. We voeren ze wat, maken 583 selfies en dan gaan we weer. Hop de bus in. Stukje rijden. 
Halverwege de middag komen we aan bij een visser. Het plan was om met hem te gaan vissen op kabeljauw. De wateren rondom Noorwegen zitten tjokvol kabeljauw. Dus dat is big business. Helaas, we hebben weer pech: omdat het te hard waait gaan we niet vissen. Door de hoge golven zouden we allemaal zeeziek worden. En 7 bloggers kotsen over een reling, is niet echt Instagramwaardig… in plaats daarvan gaan we varen op een rifboot. Een mega speedboot die lekker over de golven klapt. Hoppa. Gelukkig is het ‘maar’ 9 graden onder nul. Dus over mijn thermopak en snowboardoutfit krijg ik een waanzinnig sexy geel blauwe overall aan. Love it! Helemaal wind en waterdicht. Zet mij maar op de boot. Gas erop! We maken een rondje om het rif, zien een aantal grote zeearenden, visjes, vogels, rotsen, zee, sneeuw…. Mooi!
De visser – onze host voor de dag – besluit ons nog even te trakteren op een bezoekje aan de visafslag. O god, dat klinkt echt als iets voor mij. We wandelen naar de haven waar op dat moment alle vissers binnen komen met hun vangst van de dag. We zien hoe dit verwerkt wordt. Ik zal je de details besparen.
Wat ik dan wel weer heel gaaf vond, is dat de visser ter plekke de kabeljauw uitzocht, die we letterlijk een uur later op ons bordje hadden. Zijn vrouw bereidde de kabeljauw op traditionele wijze: ze kookte de vis zo’n 8 minuten in zout water. Niet normaal lekker. Zo zacht. Zo vers. Genieten!
Na het eten stappen we weer in de bus. We hebben een flinke rit voor de boeg. We gaan naar een ander deel in Noord Noorwegen: Narvik. We checken pas rond half 12 ‘s avonds in bij ons hotel. Lekker slapen. Morgen weer een nieuwe dag!
Over twee weken deel drie van dit verhaal: Zweden en kussen met wolven. To be continued.
Vind hier meer informatie over Noorwegen. Hoewel we op de heenweg maar liefst 3 vluchten nodig hadden om in het hoge noorden te komen, ging dit op terugweg een stuk sneller. Voigt Travel verzorgt een direct vlucht met Transavia van Evenes naar Amsterdam.
Liefs
Daisy
Wat mooi zeg! Ik ga binnenkort naar Lapland en kan ook echt niet wachten op de rust, de sneeuw en de rendieren!!
Onwijs mooi daar zeg. Je bent een bofkont Daisy.
Weet ik mutti! 🙂 xxx