Zwarte sapjes, broodjes, burgers en wraps? Er is duidelijk weer een nieuwe trend gaande in social foodland. Zwart is het nieuwe groen, lijkt het wel. Toch moet ik eerlijk bekennen, dat het mij niet zo trekt, dat zwarte eten. Het ziet er nu niet bepaald lekker uit, en daarnaast vraag ik me af of het echt gezond is? Ik associeer het namelijk gauw met iets dat is aangebrand. Maar dat zal het vast niet zijn. Of wel? Ik besloot het maar eens even haarfijn uit te zoeken, voor ik ergens zo’n donker sapje of burger bestel.
Hoe komen die producten zo zwart?
Dat komt door charcoal, oftewel geactiveerde kool. Een goedje dat al zo oud is als de weg naar Rome. En dat bedoel ik letterlijk. De Romeinen gebruikte in hun tijd al geactiveerde kool als geneesmiddel, tegen bijvoorbeeld diarree. En de Indianen poetsten er hun tanden mee. Geactiveerde kool is in feite een verbrandingsproduct van plantaardig materiaal zoals turf, kokosnootdoppen, hout en steenkool. Dit verbrande materiaal wordt omgezet in geactiveerde kool. Door bijvoorbeeld houtskool te verhitten en er gas bij te laten, ontstaan er poriën in de molecuulstructuur. Deze behandelde steenkool is geactiveerde kool geworden. De poriën dienen als tussenruimte om gifstoffen in op te vangen.
Waarom willen we zwart?
Aha, dus toch een soort van aangebrand! Maar waarom zouden we dat in ons eten willen? Door het verbrandingsproces krijgt de kool een zeer groot inwendig oppervlak. Deze grote oppervlakte, in combinatie met een fijne microstructuur en fijne poriën, is in staat om door middel van absorptie allerlei stoffen aan zich te binden. Het werkt dan als een soort van magneet. Om die reden kan actieve kool interessant zijn. Zo wordt het in ziekenhuizen al langer gebruikt bij patiënten met een drugs overdosis of die giftige stoffen in zich hebben gekregen. Deze stoffen hechten zich dan aan de kool, waardoor het het lichaam kan verlaten. Maar hoe de kool nu wordt gebruikt, is vooral om te detoxen. Slechte stoffen uit je lichaam werken, is het idee.
Maar is die actieve kool daarvoor echt bedoeld? Is het gezond?
Zoals je uit de tekst hierboven wellicht al kunt opmaken, dient de kool eigenlijk als geneesmiddel. Alleen wanneer het dus echt noodzakelijk is, wordt de kool gebruikt. Het is namelijk niet zo dat de kool enkel ‘slechte’ stoffen aantrekt. Ook vitaminen en mineralen, die je lichaam nodig heeft, hechten zich aan de kool. Daarnaast kan het ook de werking van bepaalde medicijnen, waaronder de anticonceptiepil, verminderen. Daarnaast is het zo, dat ons lichaam niet per se zo’n goedje nodig heeft om bepaalde stoffen (m.u.v. drugs en echt giftige stoffen) af te voeren. Ons lichaam kan gelukkig heel goed zelf afvalstoffen afvoeren, daar heeft moedernatuur geen kool voor nodig. Daarbij is het goed om te melden dat er maar weinig tot geen bewijzen dat het écht ontgiftend werkt in de vorm van een sapje of ander eten
Bij ILH bewaren we de kool voorlopig voor de barbecue en gaan liever over op meer groene groenten en een gezonde hoeveelheid beweging. Niet alleen effectiever, ook een stuk goedkoper dan dit hippe en zwarte goedje.
>>Lees in deze What’s New blog meer over zwarte producten>>
Liefs Mirte
Bronnen: mens en gezondheid, munchies.
Geef een reactie