Persoonlijk // Milou over haar burn out: hoe kwam ik er boven op? #2

Burn-out, Health  /   - 

In de vorige blog kon je het eerste deel van het dappere verhaal van Milou over haar burn-outs lezen. In deze blog vertelt zij wat zij heeft gedaan om boven op haar burn-out te komen. Lees je mee? 

Milou: Wat is het verschil met hoe ik leefde? Hoe ga ik nu leven en mijn leven invullen met behulp van alles wat ik over mezelf en het leven tot nu toe heb geleerd? Zoals in de vorige blog omschreven bestond mijn leven alleen uit drukte, hectiek, stress en presteren. Niet ontspannen en genieten van wat het leven en naaste personen te bieden hebben. Eigenlijk alles op de automatische piloot doen en veel in mijn hoofd zitten. Daar heb ik verandering in gebracht.

‘Zorg goed voor je lichaam’

Wat ik nu al heb geleerd doormiddel van PMT (psychomotorische therapie) is dat je lichaam bij je geest hoort en als je niet voor je lichaam zorgt, je hoofd uiteindelijk niks waard is. Meer besef van alles wat er om je heen gebeurt door eens niet iets op de automatische piloot te doen, maar eens bewust te worden van alles wat je ziet, ruikt en hoort. Meer rust aan je lichaam te geven, ook al is je hoofd het hier niet mee eens. Af en toe even een stapje terug en even bij je lichaam nagaan hoe je je voelt en even een momentje van rust nemen. Gewoon rustig zitten met je ogen dicht en even een minuut of 2 alle aandacht voor wat in je lichaam te voelen is en daarnaar handelen. Ook mediteren heeft me, na veel oefenen, geholpen.

‘Het lukt mij wél’

Zoals velen met mij wordt gedacht dat als je altijd alles op versnelling 100 en spanningsniveau 10 deed, je nu alles op versnelling 1 en spanningsniveau 1 moet doen. Hierdoor dacht ik vaak “het lukt me toch niet”, “dit voelt niet goed”, “we gaan gewoon verder zoals altijd”. Als je systeem altijd is gewend om onder spanning en stress te leven dan gaat het ertegen vechten als dat ineens omslaat naar totale rust en ontspanning. Dit resulteert weer in druk en angst. Ik heb geleerd dat ik ook in versnelling 60 en spanningsniveau 5 of 6 kan leven en hierdoor prima voor mezelf kan zorgen.

Grenzen aangeven

Grenzen zijn zo belangrijk. Niet altijd in het belang denken van anderen, maar eerst in het belang van jezelf denken. Zonder eerst in het belang van jezelf te denken, kun je niets in het belang van een ander doen. Dit was en is één van de moeilijkste punten van mijn verandering. Het voelt zo egoïstisch en tegenstrijdig met hoe ik ben, maar ik ben me wel bewust van het feit dat ik voor mezelf moet zorgen in de eerste plaats en daarbij voor mijn gezin.

Keuzes maken

Keuzes maken hoort ook bij het bewaken van je grenzen. Hier loop je bij het herstellen zoveel tegenaan. Zodra je je weer iets beter voelt en wat energie hebt dan wil je meteen weer naar alle verjaardagen, op visite gaan, actieve dingen doen enz. Dit gaat helemaal niet en telkens wanneer je een stap teveel of te snel hebt gezet ga je weer een stap terug in je herstel. Dit is tevens een leermoment maar zo moeilijk om hier naar te handelen.

Ik heb de, voor mij bijna onmogelijke, keuze gemaakt om te stoppen met werken. Ik heb niet snel verdriet maar dit was een ontzettend zware keuze. Mijn zekerheid in mijn werk voelde als van me afgenomen. Er is natuurlijk ook een keerzijde aan verbonden en dit leer ik in mijn therapie. Je zegt ergens nee tegen, maar zegt ook ergens ja tegen. In mijn geval zeg ik ja tegen tijd om: duurzaam te herstellen, moeder te zijn en partner te zijn.

Verwerken

Verwerken hoort ook bij de punten om een burn-out te boven te komen. Dit was bij mij een ontzettend frustrerend punt. Ik heb heel erg veel meegemaakt, maar als het geweest is dan is het geweest en heb ik daar geen last meer van of een emotie bij. Toch hoor en lees je dit punt overal. Ik kon gewoon niet bedenken wat ik zou moeten verwerken. Dan toch blijkt na therapieën dat ik ben gaan leven zoals ik leefde door de ziekte, een depressie, van mijn moeder van vroeger. Hier heb ik verder geen emotie of iets dergelijks bij, maar heeft me blijkbaar wel gevormd naar hoe ik ben geworden. Ik ben mij af gaan zetten tegen ontspanning en rust, ik ben alles in het overdreven voor iedereen gaan doen en als ik iets moet afzeggen of ergens nee tegen moet zeggen dan krijg ik al een knoop in mijn maag.

Doen waar jij blij van wordt

Tenslotte heb ik geleerd dat ik moet kijken naar waar ik blij van word. Niet alleen dingen doen die altijd moeten, maar dingen doen waar ik blij van word. Ook dit is ontspannen.

Ik ben nu nog steeds bezig met therapie en het zal echt nog wel even duren voordat ik weer de energie heb die ik had of iets minder en alles wat ik heb geleerd eigen te maken, maar ik heb er door alles wat er weer in mijn rugzak zit wel alle vertrouwen in dat ik nooit meer terug zal vallen in een burn-out. Dit is een pijnlijke, maar hele leerzame les geweest met veel inzichten over mezelf. Dit heeft geleidt en gaat leiden tot een nieuwe Milou.

Ik hoop dat ik met mijn verhaal mensen heb kunnen informeren, hoop geven en inspireren. Bovenstaand verhaal is mijn verhaal en ervaring met burn-out. Ik heb dit verhaal geschreven om anderen: een burn-out is niks anders dan een grote spiegel die je wordt voorgehouden. Neem spanning die je voelt en signalen hiervan serieus en als je al een burn-out hebt, neem dan deze ook serieus en belandt niet zoals ik drie keer in een burn-out voor die spiegel zodat die bijna knapt!

Als je vermoed dat jij of iemand in je omgeving een burn-out heeft, neem dan contact op met de huisarts.

Liefs, Milou

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *