The Happiness Project #18 loslaten van oordelen over je naasten

Mind  /   - 

Nadja van Mindful Bali – de allerleukste & -beste mindfulness teacher op Bali, echt! – is zo’n 8 maanden geleden haar eigen Happiness Project begonnen. Ze werkt een jaar lang aan haar eigen geluk en zelfacceptatie. Lees in deze blog wat haar Project precies inhoudt en in deze blogs het vervolg. Vorige keer vertelde Nadja al over hoe belangrijk het is om leuke dingen te doen, en vooral om daar ook echt de tijd voor te nemen. Lees hier hoe zij dit verder aanpakt. O ja, wist je dat je nu ook een online mindfulness cursus bij Mindful Bali kan doen?! Dus ook als je niet in Bali bent, kun je bij Nadja terecht!

Nadja: Mijn focus van de afgelopen maand was het oordelen over anderen loslaten. In deze blog schreef ik over het waarom en hoe!

Deze maand ging ik daar dus bewust mee aan de slag. Stiekem dacht ik dat dat best wel een makkie zou zijn voor mij, aangezien ik hier al zo lang mee bezig ben en al zo ver in ben gekomen. Door mijn werk kom ik met veel soorten mensen in aanraking die allemaal weer verschillende ervaringen en problemen hebben. Daardoor werd het steeds makkelijker voor mij om totaal geen oordeel te vellen. In tegenstelling tot vroeger. Toen oordeelde ik over een vreemde die op straat liep en naar mijn mening een zeer onflatteuze outfit had aangetrokken. Nu is dat anders, en maak ik me daar helemaal niet druk om. Maar ondanks mijn werkervaring viel het me een beetje tegen. Want wat blijkt: geen oordeel vellen over volstrekte vreemden of mensen die je niet goed kent is niet zo moeilijk, maar niet oordelen over degenen die dicht bij je staan is een stuk lastiger.

Net nu ik zo lekker vol vertrouwen dacht dat dit een makkelijk maandje zou worden, werd ik behoorlijk getest op het niet oordelen. Iemand die erg dicht bij mij staat, en waar ik veel van houd, heeft iets gedaan waar ik het ab-so-luut niet mee eens ben. Iets wat in mijn boeken “not done” is. Onethisch. Iets wat je andere mensen niet aan doet, niet oké is, en ga zo maar even door. Het grootste probleem van alles; ik ben in dit verhaal degene die pijn is gedaan. Tsja, ga daar maar eens aanstaan met je hele niet oordelen verhaal. Uiteraard schoot ik direct in een enorm oordeel over die persoon. Ik was boos, gekwetst, kwaad, verdrietig en er kwamen zelfs gedachten van wraak naar boven. En vooral veel onbegrip. Hoe kan iemand zoiets doen terwijl je van iemand houdt? Dan moet je wel een slecht persoon zijn. Toch?

Na een tijd zo te hebben rondgelopen (wat een redelijke en normale reactie is), zag ik zelf gelukkig in dat die houding me niet veel verder bracht. Omdat ik zo vast zat in mijn eigen emoties, had ik niet in de gaten hoe erg ik aan het oordelen was. Pas toen ik afstand nam van de situatie kon ik er objectief naar kijken. Als dit een vreemde voor mij was geweest, die iemand anders dit had aangedaan, dan had ik het nog steeds niet oké had gevonden, maar dan had ik diegene niet veroordeeld. En als ik in de schoenen van de andere partij ging staan, zou ik begrijpen en zien dat die actie helemaal niks met mij te maken heeft. Het was niet bedoeld om mij pijn te doen, maar juist voortkwam uit pijn en angst van die persoon. Ik zie inmiddels dat het geen slecht mens is, maar dat er alleen verkeerd gehandeld is.

Op het moment dat we een relatie met iemand hebben (zoals met je partner, je vrienden of je familie) zijn we veel sneller geneigd te oordelen. Ook willen we diegene veranderen, omdat wij lijden onder een bepaald gedrag. Die pijn willen we ten alle tijden voorkomen. Dat was ook mijn eerste reactie; voorwaarden stellen, controle willen hebben en het gedrag willen veranderen. Maar ook dat is een verloren zaak. Een grote les kwam bij mij naar boven:

Accepteer mensen WAAR ze zijn in hun leven.

Dat betekent niet oordelen. Ze niet willen of proberen te veranderen. En ze ook niet willen controleren of manipuleren. Dat is echte, onvoorwaardelijke liefde. Ook al is iemand niet waar je wilt dat diegene is, probeer die persoon dan alsnog te accepteren en veroordeel hem of haar niet. Vervolgens is de keuze aan jezelf. Blijf ik in een relatie met diegene zoals hij of zij nu is? Of kies ik ervoor om weg te lopen, maar dan met een gevoel van vrede en liefde in plaats van haat en frustratie?

Het loslaten van een oordeel hielp me in dit geval om te accepteren en te vergeven. Het gaf mij, mijn peace of mind weer terug.

the happiness project, Bron: http://www.retreatplace.com/2016/06/28/recharge-refuge-weekend-mindfulness-retreat-bali-mindful-movement-august-2016/
Bron foto: retreatplace.com

Tot de volgende maand!

XX Nadja – Mindful Bali

Nadja’s project ondertussen volgen? Volg haar dan op Instagram en Facebook of bezoek haar website.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *